Roman schetst tijdsbeeld van studentenleven
DIEMEN - 'Elf hoog, Toren drie, Jaren tachtig' is de titel van de roman die is geschreven door Alfons Sluizer. De roman gaat over het leven van studenten die aan het begin van de jaren 80 op een afdeling van een studentenflat 'ergens in Nederland' woonden.
Alfons Sluizer is een pseudoniem voor de twee auteurs die de roman hebben geschreven. Zij leerden elkaar in de jaren 80 kennen in een studentenflat aan de Rode Kruislaan in Diemen en zijn sinds die tijd bevriend. Zij wonen beiden al lang niet meer in Diemen.
Hoewel het verhaal zich dus 'ergens in Nederland' afspeelt, toont de cover van het boek onmiskenbaar een van de vijf torens van het studentencomplex aan de Rode Kruislaan. De auteurs deden inspiratie op voor het boek tijdens hun studententijd die zich voor een belangrijk deel in Diemen afspeelde.
Eenzaamheid
Een van de auteurs schetst de achtergronden van het boek. "Wij hebben deze roman niet uit een gevoel van nostalgie geschreven. Wij hebben in dit boek de sfeer van de jaren 80 willen beschrijven en de wijze waarop studenten die op een afdeling van een studentenflat woonden met elkaar omgingen. In het boek komen de leuke dingen aan bod, de onzin en flauwekul die werd uitgehaald en de eenzaamheid. Ook de studenten die het niet hebben gered. Dat kwam soms door de drank of te veel afleiding door leuke dingen."
De meeste studenten die in een studentenflat gingen wonen kwamen direct uit het ouderlijk huis. Zij startten aan een nieuwe fase van hun leven. "Veel studenten gingen met veel idealen studeren, maar dikwijls hoefde je na het eerste jaar van je studie nog maar twee of drie keer per week naar college op de universiteit. Sommige studenten konden niet tegen die zelfstandigheid en hadden weinig zelfdiscipline. Een aantal van hen heeft het niet gered."
Het boek bevat leuke details die (ex-)bewoners van willekeurige studentenflats bekend zullen voorkomen: de keuken is vaak verre van schoon, het zijn altijd dezelfde bewoners die opruimen, er zijn studenten die zich verantwoordelijk voelen voor de mensen die op hun afdeling wonen, terwijl anderen dat veel minder of in het geheel niet hebben. In het boek krijgt een nieuwkomer van haar afdelingsgenoten een ochtendjas cadeau. Dit is een verkapte uitnodiging om dagelijks bij het gezamenlijke ontbijt aan te schuiven.
Telefoontikken
En dan het bijhouden van de telefoontikken. De PTT eiste dat het abonnement van een afdeling op naam van een van de bewoners stond. Van alle bewoners van de afdeling werd verwacht dat zij het aantal telefoontikken dat zij gebruikten noteerden. Dat ging niet altijd goed: er 'vergat' altijd wel iemand om een aantal telefoontikken op te schrijven. Maar meestal kwam het aan het einde wel goed.
De studenten die in het boek voorkomen brengen ook tijd door in het Trefcentrum. In het gebouw tussen toren vier en toren vijf aan de Rode Kruislaan was in het verleden een café/theehuis met die naam. Het Trefcentrum was alleen toegankelijk voor bewoners van het studentencomplex, maar sommige inwoners van Diemen wisten er regelmatig binnen te komen. Een kwestie van goede contacten onderhouden met de portiers. De prijs van een drankje was er veel lager dan de prijs in de reguliere horeca.
In het Trefcentrum gebeurde veel: er werd stevig gedronken, er ontstonden liefdes, relaties gingen uit en sommige studenten raakten er de weg kwijt. De schrijver kwam er regelmatig: "Je zag er vaak dezelfde mensen, maar ik maakte geen deel uit van die scene. Ik had niet echt veel contact met die mensen."
Verzonnen
Er wordt in het boek verwezen naar een winkelcentrum, maar de namen van winkels die aan het begin van de jaren 80 in winkelcentrum Diemerplein waren gevestigd komen niet in het boek voor. De namen van de winkels zijn verzonnen. In het boek is sprake van een apotheek die bij een winkelcentrum is gevestigd. De Diemer Apotheek zat toen aan de Hartveldseweg, nu is de zaak wel bij het winkelcentrum gevestigd.
Alle personen in het boek zijn gefantaseerd, maakt Alfons Sluizer duidelijk. "Wij hebben bewust niemand die wij in die tijd hebben gekend willen portretteren. Het boek beschrijft het leven van mensen die in die tijd in een studentenflat woonden. Het boek beschrijft niet de mensen die in Diemen in een studentenflat woonden."
Het idee om het boek te schrijven ontstond lang geleden. Zij hebben er jaren aan gewerkt. De auteurs gingen niet samen achter de computer zitten, maar leverden hun eigen bijdragen. Daarna werden de teksten bewerkt zodat er een stijl ontstond.
'Elf Hoog, Toren Drie, Jaren tachtig' is te koop via www.Bol.com.
