Finale
De finale van de KNVB-beker blijft een bijzondere wedstrijd. Zondagmiddag reden wij, vijf inwoners van Diemen, van wie er vier in Amsterdam zijn geboren en een in Zeeland, naar Rotterdam. Allen zijn min of meer vanaf hun geboorte supporter van Ajax. Een van ons speelde van zijn twaalfde tot veertiende jaar als keeper in de jeugd van Ajax. Aan voetbalkennis en anekdotes geen gebrek.
Tijdens de rit ging het over van alles, maar het voornaamste gespreksonderwerp was voetbal (dus Ajax). Toen wij Rotterdam binnenreden was er milde kritiek op de stad, die volgens ons toch echt niet aan Amsterdam kan tippen. Wij werden ontvangen op Varkenoord, het complex van de jeugd en de amateurtak van Feyenoord. Uiteraard moesten wij lachen om die naam. Wij hadden grote moeite om op namen te komen van succesvolle spelers die daar zijn opgeleid. Vooruit: Robin van Persie.
We genoten van de hapjes, drankjes en de twee fraaie dames van de bediening. Dat Ajax de beker zou winnen stond vast. Via de sociale media begrepen wij inmiddels dat 'half Diemen' in De Kuip zat of op weg was naar Rotterdam. Op het plein voor het stadion kwamen we zelfs diverse buurtbewoners tegen. Even voor 18.00 uur zaten wij op onze uitstekende plaatsen. Het zicht was mooi. De sfeer was prima: links zaten de supporters uit Zwolle, rechts de Ajacieden. Ajax kwam al snel op voorsprong, waarna een klein groepje 'supporters' van Ajax vuurwerk op het veld wierp. De scheidsrechter staakte de wedstrijd voor de duur van een half uur. Nadat de spelers weer waren teruggekeerd speelde PEC Zwolle Ajax zoek: 5-1.
Achter ons zaten enkele supporters van PEC Zwolle. Ze hadden de grootste lol en boden ons een biertje aan. Uiteraard gaven wij een drankje terug. De heren uit Overijssel konden hun ogen niet geloven en spraken van een historische wedstrijd. Zij zullen hun kleinkinderen er later over vertellen. Geef ze eens ongelijk. Na afloop waren wij zo sportief om hen te feliciteren. Het werd gewaardeerd. Zo kan het dus ook.