Klassieker
Zondagmiddag op de bank naar Feyenoord-Ajax gekeken. Het resultaat beviel mij zeer, het spel van de twee clubs minder. De klassieker was wat betreft spelpeil en spektakel zeker geen echte klassieker. Deze editie van Feyenoord-Ajax zal ik snel vergeten.
Tijdens de wedstrijd zat ik te whatsappen met een collega en een ex-collega. De collega is voor Ajax, de ex-collega voor Feyenoord. Daar kan die laatste weinig aan doen, want hij is geboren in Rotterdam en woont er nog steeds.
Opvallend was hoe verschillend beide heren de wedstrijd beleefden. De Ajax-supporter leek rustig te kijken en ging ervan uit dat Ajax wel zou winnen. Na de 1-0 door Pelle waren de berichtjes uit Rotterdam voorspelbaar. Maar ik moest erom lachen. De Ajax-supporter leek zich geen zorgen te maken.
Na de 1-1 en de 1-2 veranderde de toon van de berichten die vanuit Rotterdam naar mijn telefoon werden gestuurd. De scheidsrechter en zijn assistenten bleken veel fouten te maken, die uiteraard in het voordeel van Ajax uitvielen. De elleboogstoot van Pelle tegen Veltman was niet alleen door de scheidsrechter gemist, de ex-collega uit Rotterdam leek ook even de andere kant te hebben opgekeken. Dat laatste geloofde ik uiteraard niet. De commentator van Fox Sports was ook niet objectief, aldus de Rotterdammer.
De Rotterdammer leek echt met de nederlaag te zitten. Ik liet hem weten dat Feyenoord-Ajax voor mij inmiddels niet meer is dan een competitiewedstrijd. Wel met een extra scherp randje. Echte topduels spelen wij tegenwoordig in het najaar in de groepsfase van de Champions League. Ik vertelde hem dat de vierde titel op rij Ajax niet meer kan ontgaan. De opmerking van de ex-collega dat de blikjes Red Bull sinds donderdagavond gretig aftrek vinden in de grootste havenstad van Nederland kon ik uiteraard waarderen. Ook Feyenoord-Ajax blijft gewoon een voetbalwedstrijd. Veel rivaliteit, maar we moeten het niet groter maken dan het is.