Kramer senior
Een hooligan ben ik nooit geweest. Mijn wangedrag in het stadion is beperkt gebleven tot het uitschelden van spelers van Feyenoord, PSV en Bayern München. Maar dat was toen ik tiener en begin twintiger was. De enige keer dat ik tijdens een sportwedstrijd echt over de schreef ben gegaan was tijdens het WK schaatsen in Assen in 1982. Overigens zonder dat dit de bedoeling was.
Drie vrienden en ik bezochten dat WK. Het evenement vond plaats in een onoverdekt stadion. Als voetballiefhebbers wisten wij niet echt wat ons te wachten stond. Het was heel leuk, vrijwel iedereen ging vriendschappelijk met elkaar om, er werd flink gedronken en de latere wereldkampioen Hilbert van der Duim werd hartstochtelijk toegejuicht.
Aan het eind van de middag besloten wij een souvenir mee te nemen. Wij richtten ons op een blokje waarmee de binnen- en buitenbaan van elkaar werden gescheiden. Na afloop van de 'laatste rit' op de 10 kilometer renden wij het ijs op. En met ons nog vele schaatsliefhebbers, ik schat zo'n 100.
In tegenstelling tot wat wij dachten was de wedstrijd nog niet afgelopen. Nog twee schaatsers waren bezig aan hun 10 kilometer. Een van hen was Yep Kramer, de vader van Sven. Kramer botste op de mensen die zich te vroeg op het ijs hadden begeven en kwam ten val. Wij merkten dat aanvankelijk niet en gingen op zoek naar een blokje, met succes. Ik heb het nog steeds in mijn bezit. Andere supporters konden dit gedrag van 'schaatshooligans' niet waarderen en de media reageerden furieus. Ik las de dag erop de diverse sportkaternen met veel belangstelling. Een enkele keer wordt er in de media nog wel eens melding gemaakt van hetgeen die middag gebeurde. Enkele jaren geleden sprak Mart Smeets, ik meen in De Volkskrant, er nog schande van. Ik belde meteen met een van mijn vrienden. We moesten erom lachen. Sorry Yep, het was zeker niet de bedoeling om jou neer te halen. En ik ben groot fan van jouw zoon Sven. Ook van zijn vriendin!