Een nieuw Kruisgebouw
Henk Dallinga was een man die de uitdaging graag aannam. Het was 1947, Dallinga was als oorlogsslachtoffer berooid teruggekeerd uit voormalig Nederlands-Indië. Van burgemeester van Menado was hij verworden tot een vluchteling die nu via Australië terug was in Amsterdam. Toen in Diemen carrièreburgemeester De Geer van Oudegein kort na de oorlog zijn biezen pakte en een Diemen achterliet waar werk aan de winkel was, aarzelde Dallinga niet en nam met voortvarendheid de leiding in het door de oorlog zwaar getroffen dorp. In een land zonder geld moest er in Diemen gebouwd worden. Woningen, vooral woningen op die nare lege vlakte bij de ringvaart die zo onaangenaam herinnerde aan de zinloze vernielzucht van de nationaalsocialisten. Maar ook op andere terreinen moest er veel gebeuren. Toen de afdeling Diemen van de Stichting Nederlands Volksherstel uit het fonds Noodherstel een bedrag toegewezen kreeg, besloot men het geld te besteden als bijdrage aan een Kruisgebouw. En zo ging een langgekoesterde wens van het Witte Kruis Diemen in vervulling. Op de hoek van de Burgemeester Bickerstraat en de Burgemeester Van Tienenweg opende burgemeester Dallinga op 2 december 1950 officieel het Kruisgebouw.