Over opruiming gesproken
Voor Andries IJsendijk was de drukkerij zijn lust en zijn leven. Zijn tante, de weduwe Jeanne de Wild, beheerde al vanaf ver voor de oorlog sedert jaar en dag een kantoorboekwinkeltje met drukkerij aan de Ouderkerkerlaan. Met Andries in de drukkerij. Heel Diemen liet er zijn kaartjes drukken. Geboorte, verloven, trouwen. Totdat je familie daar voor je laatste kaartje kwam. Zo ging dat.
In 1941 leverde de pers in het drukkerijtje van De Wild maandenlang illegaal drukwerk af, waaronder stapels van de leidende verzetskrant Vrij Nederland. Totdat de drukkers, Andries en Henk Hos, werden verraden. Meer dood dan levend kwam IJsendijk in augustus 1945 terug uit een Duits strafkamp. Henk Hos, met wie hij de nachtelijke uren in de drukkerij had gedeeld, was al jaren geleden doodgeschoten. Na de oorlog gaf IJsendijk de Diemer Courant uit. Toen de gemeente in 1949 het puinruimen op de kaalgeslagen vlakte bij de Hartveldseweg aan hetzelfde geteisem gunde dat in 1944 de wijk voor de Duitsers had gesloopt, doopte IJsendijk zijn pen in gif. 'Over opruiming gesproken', zette hij boven zijn tekst. Dat soort fratsen stond haaks op de gedachte van het voormalige verzet. Foto: Cees N. Jongkind (coll. Ned. Fotomuseum, Rotterdam).