Begraven op een koopje
De een zijn dood is de ander zijn brood. Begrafenisondernemer George Henri Aman kwam in 1791 naar Diemerbrug om daar aan het Weesperzandpad de Begraafplaats aan de Weespervaart te openen. Thans bekend als begraafplaats Rustoord.
In 1881 besluit de toenmalige directeur, Andries van der Haagen, per advertentie in het dagblad Nieuws van den Dag van 18 augustus 1881 de prijzen van de verschillende graven op zijn dodenakker bekend te maken. Bij het zien van de milde tarieven komen diegenen die altijd hebben beweerd dat begraven een kostbare aangelegenheid is, bedrogen uit. Waarbij aangetekend dat het woord 'lijk' blijkbaar volstrekt normaal was. Want: "Een in Cement gemetselde dubbele eigen Grafkelder, met een blauwen Deksteen of Zark, voor 8 Lijken ... ƒ 600,-.." En "Een eigen Graf met blauwe Zark, voor 4 à 5 Lijken ... ƒ 100,-." Zonder grafzerk kon ook. De kosten van begraven in een eigen graf of in de kelder waren slechts 15 gulden met inbegrip van de baar, de deksel van de kist en een kleed. Huren kon ook, met de steen erbij 30 gulden. Van der Haagen gaf overigens een korting in speciale gevallen: "Voor Lijken van Kinderen is dit minder."