Wennen aan lijn 19
Ieder mens heeft vertrouwde bakens om zich heen in een veranderende wereld. Dus ook mensen in Diemen. Die bakens stimuleren een gevoel van vertrouwdheid met je omgeving en verbinden je met de omgeving. Ook in Diemen. Soms verdwijnen die bakens zonder dat je het in de gaten hebt. En dan mis je ze. Zoals Diemenaren nog steeds de kerststal op het dakje bij de Sint-Petruskerk kunnen missen. Bij de tramhalte van lijn 9 die ze in afzienbare tijd ook gaan missen. Zoals ze nog steeds lijn 9 denken omdat ze lijn 9 missen en niet kunnen wennen aan lijn 19. "Het is maar een nummertje," zegt een vervoerkundige van de gemeente Amsterdam. En uw tram blijft rijden met een tijdwinst als bonus, vindt de vervoerkundige. Daarvoor moet er wel overgestapt worden. Op het Alexanderplein. De overstapper bevindt zich daar dan een poosje op een extreem smalle vluchtheuvel en voelt zich in een straatscene van een gewelddadig computerspelletje waarin auto's los gaan op voetgangers. Schuilen kan onder een soort minikapje. Als het regent, is het daar dringen geblazen. "Wen er maar aan," denkt de vervoerkundige. Dat kan kloppen. Alles went toch, behalve hangen?