Van de dojang naar de literatuur
DIEMEN Mattho Mandersloot heeft een moeilijk besluit genomen: hij stopt met wedstrijdteakwondo. De Diemenaar zette jarenlang alles op alles om zijn grote droom, wereldkampioen worden, te verwezenlijken. Hij wist zelfs een plek te bemachtigen in de school van een beroemde grootmeester in Zuid-Korea. Maar nu is het tijd om zich te richten op zijn andere passie: literatuur vertalen.
"Het is een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit heb gemaakt", vertelt Mattho in een uitgebreide brief aan zijn volgers. Hij legt daarin zijn besluit uit, ook, of misschien wel juist, voor de mensen die hem, bijvoorbeeld via crowdfunding, hebben geholpen om zijn droom waar te maken. "Het voelt als het afsluiten van een cruciaal, vormgevend hoofdstuk. Want dat is wat taekwondo voor me heeft betekend: het heeft me gevormd. Puur en alleen omdat ik ooit mijn jongensdroom achterna durfde te gaan, om een taekwondowereldkampioen te worden, ben ik een blije doorzetter geworden. Alles wat ik sindsdien voor elkaar heb gebokst, heb ik aan die houding te danken." Maar de droom is uitgedroomd. "De eerlijkheid gebiedt te zeggen: wat taekwondo betreft is dat nu zo. Niet omdat ik mijn doorzettingsvermogen kwijt ben. Ook niet omdat ik erachter ben gekomen dat de droom niet te verwezenlijken is - zelfs al was dat zo, en waarschijnlijk is het zo - hoe 'gekker' de droom, hoe beter. Nee, simpelweg omdat ik niet meer wakker word met de gedachte: ik wil wereldkampioen taekwondo worden."
Dat is voor Mattho geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten. "Ik word nog altijd wakker vol energie en enthousiasme, alleen met een andere gedachte: ik wil literair vertaler worden. Na me eerst volledig te hebben gestort op een sport waarvoor ik eigenlijk geen echte aanleg had, zoals mijn trainers zullen beamen, besloot ik iets te gaan studeren waarvoor ik wel een knobbel heb: taal. Een paar jaar lang is het gelukt om toptaekwondo en studie te combineren (Mattho studeerde klassieke talen en vertaalwetenschappen in Londen, red.). Met al het moois dat Londen en haar bruisende studentenleven te bieden heeft, vergde dat een ijzeren wil. Maar als sporter vierde ik hoogtij: om Nederland twee keer te mogen vertegenwoordigen op de Universiade, in 2015 in Gwangju en in 2017 in Taipei, en daar een 16e plek te behalen (van de wereld!), ik zal het nooit vergeten. Desalniettemin, ik ben er langzaam wat voor gaan voelen om de tweestrijd op te geven en opnieuw 100% van mijn tijd en aandacht in één richting te sturen. Literair vertalen is een carrière die me ligt, die me bevalt, die me roept. En ik ben er bezeten van geraakt dankzij taekwondo. Het is tijd om er volledig voor te gaan."
Mattho benadrukt in zijn open brief dat hij het diepste respect heeft voor alle meesters en mede-atleten die hij heeft leren kennen. Ook van buiten de taekwondowereld heeft Mattho veel steun gekregen om zijn droom waar te maken, waaronder ook vele Diemenaren die hem via crowdfunding steunden om in Zuid-Korea te kunnen gaan wonen en trainen. "De mensen die geloofden in mijn verhaal, en er zelfs een documentaire over maakten of me vroegen het in speechvorm te gieten en me een TEDx podium gaven. En bovenal, vrienden en familie. Het duurde nogal een tijdje voordat ik zelf vrede had met deze hele beslissing, vanwege het knagende gevoel dat ik al die steun op een of andere manier zou 'schenden'. Dankzij de wijsheid van mijn moeder en vader, en van een altijd inspirerend zusje, heb ik dat gevoel overwonnen: als ik werkelijk zo dol ben op vertalen, heb ik alleen mezelf te schenden door er niet voor te gaan."
Dat Mattho een knobbel voor taal heeft, is wel duidelijk. Hij gaat op uitnodiging in Oxford studeren voor zijn Master in Korean Studies en hij heeft een belangrijke vertaalwedstrijd gewonnen: de World Literature Today Translation Prize. Zijn vertaling van het korte verhaal 'Zopor' van de Nederlandse schrijver Jamal Ouariachi is door WLT online gepubliceerd.
De documentaire 'Oriental Odyssey' van Stephane Kaas is te zien op vimeo.com/215397074.