Vlak voor de Hongerwinter
In het vierde oorlogsjaar deelden velen in Diemen de zorg om het groeiende voedseltekort. Gek genoeg slaagden betrokkenen er niet in alle neuzen in dezelfde richting te krijgen. Er waren mensen die vonden dat de overheid (lees: het gemeentebestuur) de leiding moest hebben om het probleem het hoofd te bieden. Maar er waren ook burgers die het initiatief in handen namen en de overheid passeerden. Van overheidswege maakten gemeentesecretaris Van Silfhout en bakker Baak ("bakt beter brood'') een noodvoedingsplan. Met het handboek 'Keukens van het Rijksbureau voor voedselvoorzieningen in oorlogstijd' erbij richtten zij een noodkeuken in op de overdekte speelplaats van de kleuterschool. Boeren uit de omtrek leverden 'kookpotten' of waterfornuizen. Het hele plan werd zo opgezet dat bij een nijpend tekort aan voedsel de keuken direct in werking kon worden gesteld.
Dokter Van Gemert en architect De Boer namen watermonsters uit de Diemense waterputten. Het resultaat van het onderzoek van de Amsterdamse GGD op de zuiverheid van het water was bedroevend. De 1000 waterzuiveringstabletten die het provinciaal bestuur had geleverd, waren niet voldoende om 4000 inwoners voor langere tijd van zuiver drinkwater te voorzien.