Kinderburgemeester Marit Engelberts  leest haar gedicht voor.
Kinderburgemeester Marit Engelberts leest haar gedicht voor. Foto: Jan Ronday

'Zal de mooiste droom nog komen...?'

DIEMEN - Na de toespraken van burgemeester Erik Boog en Guy van Nifterik van de jongerenraad, was het tijdens de herdenkingsbijeenkomst op 4 mei in het gemeentehuis van Diemen tijd voor de scholieren. Kinderburgemeester Marit Engelberts en leerlingen van de basisscholen in Diemen lazen gedichten voor. We drukken deze gedichten graag af in deze krant.

Vandaag herdenk ik de kinderen

Vandaag herdenk ik de kinderen die niet meer kunnen spreken,
Ooit onderdeel van een gezin, maar die nu ontbreken.
Vandaag herdenk ik de kinderen die niet meer kunnen praten,
tegen wil en dank huis en haard moesten verlaten.
Vandaag herdenk ik de kinderen die niet meer kunnen spelen,
Het is niet voor te stellen, het waren er zovelen.
Vandaag herdenk ik de kinderen die niet meer kunnen rennen.
De stilte om ons heen, die zal wel nooit meer wennen.
Vandaag herdenk ik de kinderen die nooit meer zullen zingen,
Ze zitten in ons hoofd, als dierbare herinneringen. Vandaag herdenk ik de kinderen die niet meer bij ons zijn, Vandaag staan wij stil, vandaag zijn wij weer even klein.
Marit Engelberts, kinderburgemeester van Diemen in 2017

4 en 5 mei

Op 4 en 5 mei herdenken wij de mensen die voor ons zijn gestorven.
Toen de Duitsers rond 1940 ons land bedorven.
Adolf Hitler was hun leider en haatte de joden.
Zijn ouders waren dat, dus een kwestie van tijd tot hij ze doodde.
Ze konden niet zomaar iets leuks doen.
Niet naar de winkels, zelfs niet voor een schoen.
Ze kregen een ster als herkenningspunt.
Niets verdienen, soms maar een munt.
Maar later werden de joden uit hun bedjes gehaald.
Vertelde je waar ze woonden, dan werd je betaald.
Ze gingen naar een strafkamp met de trein.
Mensen gingen dood, dat was niet fijn.
Ze moesten werken als ze dat konden
Anders werd je door gas verslonden.
Maar hoe moeten we helpen die mensen van toen?
Door op 4 mei ze herdenken, dat is wat we kunnen doen.
Matthew Lam, groep 8 van De Kersenboom

Vrijheid

Vrijheid, dat is iets waar we trots op mogen zijn.
Dat we onze eigen mening mogen hebben,
zeggen wat we willen zonder dat we opgepakt worden.
Iemand die de macht over iedereen heeft, dat mag nooit meer gebeuren.
Maar dat is niet de reden om iemand buiten te sluiten.
Maak de kring steeds groter, dat is mijn doel.
De wereld beter maken, het gaat nooit perfect, maar het kan altijd beter.
Youri van Es, groep 8a van de Noorderbreedte

Oorlog

Er waren in de oorlog veel mensen doodgegaan.
Gebouwen zijn opgeblazen, dat was raar,
Heel erg naar. Het was niet fijn, om Jood te zijn.
Alles was verboden voor joden, joden mochten nergens komen,
Joden zijn onschuldige doden. Rotterdam was mooi,
maar na de bombardementen een rotzooi.
Duitsland was de baas, helaas.
Gelukkig gaat alles nu beter, dat is zeker.
Ilai van Leeuwaarde, groep 8 van De Ark

Oorlog en vrijheid

Angst, alleen maar angst Verdriet, alleen maar verdriet
Ellende, alleen maar ellende Boem, bam, en daar ging er nóg een
Tsjoeke, tsjoeke, tsjoeke, tsjoek Daar ging er nóg een
Donker, dicht op elkaar Nu, is nu
Later, weten we niet Verzet en verraad
Onderduiken, stiekem, alleen of samen Je kunt niemand vertrouwen
De sfeer in je leven verandert Was het maar niet gebeurd
Familie, vrienden kwijtraken Wat verschrikkelijk
Ik leef in een vrij land Maar op andere plekken in de wereld
Gebeuren er vreselijke dingen Vluchtelingen, bombardementen
Van alles en nog wat We hopen op nooit meer oorlog
Anastasia Dubas, groep 7 van De Venser

4 mei

4 mei, dit is de dag dat de oorlog is afgelopen.
Hiervoor at mijn oma bloembollen uit de grond,
want er was bijna geen eten meer! Er was vooral heel veel angst.
En dit allemaal door één man. Dat is wat mijn oma dacht.
Je moest zo veel keuzes maken, die je nu nooit zal hoeven maken.
En dit allemaal door één man! Dit is wat mijn oma dacht.
Pippa Piet, groep 8a van De Octopus

Vrijheid

Tijdens de WO2, vele mensen gevangen
Niet meer vrij, angstig en verdwaald
Joden kregen op alles een verbod
Niet naar parken, winkels en bos
Vele mensen omgekomen Door een kogel, gas of bom
Weg zijn alle dromen Leven in een flits voorbij
Zal de mooiste droom nog komen? Vrijheid voor iedereen!
Yahya El Khadri, groep 8 van de St.Petrusschool

Op slot

Als je aan oorlog denkt Denk je aan angst
Verdriet en pijn Nu op 4 mei
Zullen wij alle omgekomen slachtoffers Herdenken
Wij weten niet half Hoe erg het heeft moeten zijn
Niet kunnen doen Wat je zelf wil
Niet kunnen zeggen Wat je voelt
Denken dat het nooit Goed zal komen
Op slot zitten in je zelf Buiten en zelfs binnen
Jezelf niet kunnen zijn
De oorlog zal Voorgoed
In je blijven zitten
Wij zullen rouwen
Rouwen tot we beter weten
En deze oorlog
Nooit
Vergeten
Belle Aquina, groep Noorderlicht van De Nieuwe Kring

Burgemeester Erik Boog en zijn partner Wahida Amier leggen een krans bij het monument.