Doodgeschoten op de Dam, begraven in Diemen
Op 12 mei 1945 werd Petrus van Dam begraven achter de Sint-Petrus' Bandenkerk aan de Hartveldseweg in Diemen. De tegenstelling kon niet groter zijn. Vier dagen daarvoor waren de Canadezen door het zonovergoten Diemen gereden. Overal wapperende Nederlandse vlaggen aan de gevels en uitgelaten Diemenaren langs de kant. Het was vooral het feest van de overlevenden, van wie de meesten de bezetting thuis in stilte hadden doorgebracht. Wat wisten zij van de tientallen joodse dorpsgenoten die in stilte waren verdwenen uit het dorp en van wie de meesten ver weg vermoord waren?
En wat wisten zij van de man die op 7 mei 1945 "plotseling overleden was na een noodlottig ongeval" zoals het bidprentje meldde. Petrus van Dam bleek, toen de foto's ontwikkeld waren, de dode man, liggend naast het ijskarretje op de Dam. Van huis vertrokken voor een feestje, neergemaaid door Duitse soldaten toen de oorlog feitelijk voorbij was. Vader van acht kinderen en allang opa. Verkeerde plaats, verkeerde moment. Hij woonde aan de Zeeburgerdijk in Amsterdam, was lid van de Majellaparochie aan het Ambonplein. Hij werd begraven op het katholieke kerkhof, in een dorp dat in een feestroes verkeerde.