Mevrouw Ria Sikking.
Mevrouw Ria Sikking. Foto: Trudy Kroese

'Ik blijf optimistisch en heb plezier in het leven'

DIEMEN - Ria Sikking is 93 jaar. Zij woont nog zelfstandig in het centrum van Diemen. Zij was in de jaren vijftig betrokken bij de oprichting van een gymnastiekvereniging die later de Diemer Gymnastiek Vereniging is geworden. Ook stond zij aan de basis van volleybalvereniging Smashing '72. Beide verenigingen bestaan nog steeds. Een gesprek met een optimistische dame.

Wat is uw achtergrond?
"Ik ben op 2 april 1923 geboren in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam. Mijn vader was bankwerker bij de firma Ducro & Brauns in Weesp. Hij ging elke dag op de fiets naar zijn werk. Dat was een heel eind rijden. In 1927 zijn wij naar Diemen verhuisd, een stuk dichter bij Weesp. Wij woonden in de Raadhuisstraat. Ik weet nog dat de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog veel huizen in de buurt hebben gesloopt om een beter schootsveld te hebben. Ik heb op de Sint-Petrusschool gezeten en moest in de vijfde klas naar de meisjesschool van de Sint-Petrusschool. Na de lagere school wilde ik verder leren maar dat mocht niet van mijn ouders, want ik moest gaan werken."

Groot gezin
Kwam u uit een groot gezin?
"Wij waren thuis met veertien kinderen: acht meisjes en zes jongens. Mijn ouders hadden het niet breed, zoals zo veel mensen in die tijd. Ik ging als borduurster werken in de Karel du Jardinstraat in Amsterdam-Zuid en later werkte ik in de Planciusstraat. Ik weet nog dat ik een rijksdaalder per week verdiende. Ik was 75 cent per week kwijt aan een weekkaart voor de tram en gaf mijn moeder 1,25 gulden. Ik mocht 50 cent zakgeld houden."

U moest stoppen met werken.
"Ik leerde mijn latere man Jan Sikking kennen. Hij kwam uit Amsterdam-Oost. Wij zijn in 1947 getrouwd en toen moest ik stoppen met werken. In die tijd mocht een getrouwde vrouw niet werken. Wij hebben eerst 2,5 jaar bij mijn ouders ingewoond. Wij beschikten over twee kamers in de woning in de Raadhuisstraat. In 1949 zijn wij naar de Paulus Emtinckweg verhuisd. De woningen in die straat waren toen net gebouwd."

Zelfstandig
Mevrouw Sikking hoopt op 2 april haar 94e verjaardag te vieren. Zij woont nog steeds zelfstandig, is zeer goed bij de tijd en actief.

Zij heeft vijf kinderen, zeven kleinkinderen en acht achterkleinkinderen. De familie heeft een hechte band.

U was liefhebber van gymnastiek?
"Ik ben toen ik twaalf jaar was aan gymnastiek gaan doen, in de Indische Buurt in Amsterdam. Ik kon het goed en ben een keer kampioen geworden. Later ben ik aan gymnastiek gaan doen in een lokaal van de school aan de Ouderkerkerlaan in Diemen-Zuid. Wij vonden het daar niet zo leuk en hebben een eigen gymnastiekvereniging opgericht."

Fusie
Het ging om de Algemene Gymnastiekvereniging Diemen. Die vereniging was aanvankelijk actief in de school in Diemen-Zuid en later in het gymnastiekgebouw in de Schoolstraat. "Na afloop van de gymnastieklessen gingen we vaak volleyballen. Het plafond van het gymnastiekgebouw in de Schoolstraat was te laag om er goed te kunnen volleyballen. Toen sporthal Diemen aan de Prins Bernhardlaan werd geopend, zijn wij daar gaan volleyballen. Daar is in 1972 volleybalvereniging Smashing '72 uit voortgekomen."

In 1976 fuseerden de Algemene Gymnastiekvereniging Diemen met de rooms-katholieke gymnastiekvereniging Dio. De naam van de nieuwe vereniging werd DGV: Diemer Gymnastiek Vereniging. De vereniging is nog steeds actief in de Schoolstraat.

Bridgen
U woont nog steeds zelfstandig.
"Mijn man is in 2000 overleden en ik kan gelukkig nog steeds zelfstandig wonen. De gemeente heeft ervoor gezorgd dat ik via de Wmo een traplift in de woning heb gekregen. Ik krijg een keer per week huishoudelijk hulp. Ik doe nog zelf mijn boodschappen, maar als het slecht weer is zijn er gelukkig andere mensen die mij helpen. De kinderen of de buurvrouw, Frida. Ik ga twee keer per week bridgen in Sporthal Diemen en De Schakel. Nee, ik ben niet van plan om in een verzorgingshuis te gaan wonen. Ik zeg altijd dat ik deze woning pas tussen zes planken verlaat."

Niet klagen
U bent geen vrouw om niets te doen.
"Nee, naast het bridgen heb ik genoeg te doen. Ik lees graag, los kruiswoordpuzzels op en kijk televisie, maar nooit overdag. Ik kijk naar een aantal series en elke dag naar het Journaal van acht uur. Ik blijf optimistisch en heb plezier in het leven. Ik klaag zo min mogelijk, dat heeft toch geen zin."

Leden van de Diemer Gymnastiek Vereniging in 1964.