Het Lunapark in de Jan Bertsstraat
In juli 1931 opende directeur Giezen in het bijzijn van de landelijke pers een Lunapark in Diemen. Om precies te zijn: op een weiland aan het einde van de Jan Bertsstraat. Je kon er zweven in de stoomzweefcarrousel of vanuit het reuzenrad de wijde omgeving verkennen. De lefjongens vermaakten zich tijdens de dodenrit over de steile wand. Uit het lachspiegelhuis kwam de schaterlach en uit het spookhuis klonken de angstkreten. Op de cakewalk gilden de bezoekers die op de bewegende transportbanden bijna hun evenwicht verloren. Overal klonken de vrolijke wijsjes van de draaiorgels en in de dancing speelde een orkest. Bij de kraam van Victor Consael smulde je van de heerlijkste poffertjes. Het Leven tekende in 1931 uit de mond van Giezen op dat hij "in dezen tijd van misère wat afwisseling wil brengen in de brouwerij, en waar velen een opbeuring noodig hebben, is een passend vermaak zeker zeer welkom".
Begin 1933 spatte de droom van Giezen uit elkaar toen de misère van de crisis toch het Lunapark te pakken nam. Het park ging failliet en na anderhalf jaar was de rust terug in de Jan Bertsstraat.