Wahida Amier: 'De tuin is heerlijk, maar ik ben vooral zo blij dat dit huis zo in de wijk ligt. Hierdoor maken we deel uit van de buurt en dat is erg fijn.'
Wahida Amier: 'De tuin is heerlijk, maar ik ben vooral zo blij dat dit huis zo in de wijk ligt. Hierdoor maken we deel uit van de buurt en dat is erg fijn.' Foto's: Trudy Kroese

'Ik wil hier
niet meer weg'

DIEMEN - Ze is de partner van burgemeester Erik Boog, Wahida Amier (45). Sinds zijn aantreden in mei 2015 is ook zij een bekend gezicht in Diemen, omdat ze hem vaak vergezelt op bezoeken. Dat is een bewuste keuze. "We hebben besloten dit avontuur samen aan te gaan." Ze wonen nu bijna een jaar in Diemen. Voor de sollicitatie naar de functie van burgemeester nam het stel eerst de trein vanuit Hilversum, waar ze woonden, naar Diemen en keek eens goed rond. "Het gevoel was direct positief en al mijn eerste goede indrukken zijn uitgekomen. Ik voel me helemaal thuis in Diemen en ik wil hier niet meer weg." Hoogste tijd voor een nadere kennismaking.

Deze mooie herfstdag is het heerlijk toeven in de tuin van de burgemeesterswoning aan de Venserkade. Wahida wijst over het water naar Berkenstede en Beukenhorst. "Natuurlijk, de tuin is heerlijk, maar ik ben vooral zo blij dat dit huis zo in de wijk ligt. Hierdoor maken we deel uit van de buurt en dat is erg fijn."

Wahida werd als jongste dochter in een gezin van tien kinderen geboren in Suriname. Toen ze vier jaar was, verhuisde het gezin naar Nederland en vestigde zich in Woerden. "Wat ik onder andere heb geleerd in dat grote gezin is hoe divers mensen kunnen zijn qua persoonlijkheden en karakters. Bovendien groeide ik op in twee heel diverse, rijke culturen: de Surinaams-Hindoestaanse cultuur thuis en de Nederlandse cultuur daarbuiten. Ik heb daardoor enorm goed leren schakelen en aanpassen. Daar pluk ik nog steeds de vruchten van."

In maart 2015 kwam het telefoontje dat Boog was gekozen om in Diemen burgemeester Amy Koopmanschap op te volgen. "Wat waren wij blij en ook enorm opgelucht dat het lange in spanning wachten eindelijk voorbij was. We waren al eens met de trein naar Diemen gekomen om rond te kijken. Een heel andere plaats dan onze vorige woonplaats Hilversum. Mijn eerste indruk was heel positief. Praktisch: brede wegen, goede fietspaden, groen. Maar ik voelde vooral de rust hier en een positieve sfeer. We hadden er allebei een heel goed gevoel over. Die eerste indrukken blijken ook helemaal te kloppen nu we hier eenmaal wonen. Ik ben ontzettend enthousiast over Diemen, alsof het gewoon zo moest zijn dat Erik juist hier burgemeester is geworden. Opvallend is dat Diemenaren niet alleen naar elkaar kijken, maar elkaar ook echt zien; dus niet alleen aanschouwen, maar ook reageren als bijvoorbeeld iemand hulp nodig lijkt te hebben. Wat ik ook heel opvallend vind: er zijn zo veel actieve vrijwilligers. Vaak gaat dat van generatie op generatie. Diemenaren zijn ook heel open. Afstand voel ik helemaal niet. Boodschappen doen duurt soms weleens drie keer zo lang omdat mensen hun verhaal kwijt willen. Dat vind ik helemaal niet erg. Ik ben door de Diemenaren echt met open armen ontvangen. Verder heb je hier alles. Theater De Omval, het winkelcentrum, horeca, het openbaar vervoer en de vette bonus: Amsterdam is heel dichtbij. En er is veel groen. Laatst waren we in de Diemer Vijfhoek, ben je daar weleens geweest? Moet je echt doen, zo mooi, net als het Diemerbos. Eigenlijk is het enige dat ik uit 't Gooi mis de heide."

"Wat me aan Diemen zo bevalt is de diversiteit, de gemêleerde gemeenschap. Dat is een van de belangrijkste dingen waardoor ik me hier zo thuis voel. Dat maakt Diemen juist Diemen. Ik wil hier niet meer weg! Ik zeg wel eens gekscherend dat als Erik niet langer burgemeester is, ik hier gewoon blijf wonen bij de volgende burgemeester. Onzin natuurlijk, maar het beschrijft wel mijn gevoel voor Diemen."

'Mijn vriendin', zo noemt Wahida's partner, burgemeester Erik Boog, haar altijd. "Ja, dat ben ik ook nog steeds! Ik ben best geëmancipeerd, maar om te trouwen wil ik toch echt gevraagd worden. Dat zeg ik met een knipoog, hoor. We zijn nu 6,5 jaar heel gelukkig samen. We leerden elkaar kennen op ons werk in Hilversum. Erik was wethouder en ik werkte op het bestuurssecretariaat met twee andere wethouders. We hebben veel gemeen: houden allebei van reizen en andere culturen leren kennen en natuurlijk van muziek."

Vlak voor het interview heeft Wahida voorgelezen aan twee groepen 5 op basisschool De Ark. "Heel leuk vanuit mijn nieuwe rol, maar ook heel spannend, ik heb zoiets nog nooit gedaan. Zo gaat het met veel dingen natuurlijk. Er is lang niet voor alles een protocol, dus gaandeweg moet ik dat leren. Nu Erik anderhalf jaar burgemeester is, hebben we een aantal dingen die jaarlijks terugkomen allemaal al een keer gedaan, dat scheelt wel." Boog was wethouder in Hilversum, was dit niet al bekend terrein? "Nou nee, in Hilversum is de cultuur veel minder dat partners meegaan naar allerlei activiteiten. Toen Erik burgemeester werd, hebben we besloten om dat avontuur samen aan te gaan. Als we ons er allebei goed bij voelen en mijn agenda het toelaat, ga ik mee. Er is geen handleiding voor, dus dit vullen we zelf in. Al moet ik eerlijk zeggen dat je van tevoren geen idee hebt wat je allemaal te wachten staat. Zo veel indrukken, zo veel mensen en verhalen. Overweldigend, maar ik geniet er enorm van, het is heel bijzonder om allemaal mee te maken. Al is het ook maar om een kleine bijdrage te leveren aan een positief gevoel voor de mensen die erbij zijn. Ook bij bezoeken als er iets naars is gebeurd. Zo zijn we op bezoek geweest bij gezinnen die na lange tijd weer terug mochten naar hun huis in Beukenhorst. Het leeft nog steeds enorm bij sommige mensen. De een is nog angstig, de ander heeft nog steeds problemen bij de praktische afwikkeling. Of bijvoorbeeld dat schietincident hier op de parkeerplaats drie maanden geleden. Wij zijn er meteen heen gelopen. Er zijn, een luisterend oor bieden, dat is wat je kunt doen. En dat doen we dan, het kost niks.Ook geen enkele moeite, alleen als mens al wil je er toch gewoon zijn voor anderen?"

Is er nog wel tijd voor een eigen carrière?
"Erik heeft indertijd besloten dat hij, na acht jaar wethouderschap, een burgemeesterschap ambieerde. Maar we hadden nog geen idee waar dat zou zijn. Het kon wel ergens in Groningen worden, of Limburg. Mijn contract liep net af. Ik besloot mijn passie te volgen en mijn wens te realiseren om de studie die ik een paar jaar ervoor had afgerond in praktijk te brengen. Ik heb nu een eigen praktijk voor lifecoaching. Daarnaast ben ik in gesprek met Vluchtelingenwerk om als vrijwillige taalcoach te werken. Taal is zo belangrijk, dat weet ik uit eigen ervaring van mijn ouders toen we in Nederland kwamen wonen. Daarnaast word ik, ook als vrijwilliger, coach bij het project Startblok Riekerhaven in Amsterdam, waar jonge statushouders en jongeren uit Nederland wonen."

En hobby's?
"Ach, mijn agenda is lang niet zo vol als die van Erik, hoor. Ik houd enorm van dansen, lezen en het bakken van taarten. Samen gaan we graag naar de film en uit eten en houden we enorm van muziek. Laatst waren we nog bij het concert van Sjors van der Panne in De Omval. Daar geniet ik zo van, dat zou ik wel vaker willen doen. We houden ook erg van reizen, maar dat komt er nu wat minder van."

We vragen het vrijwel iedere week een Diemenaar in de rubriek OnderOns: wat zou je doen als je zelf een dagje burgemeester was?
"De gemêleerdheid van de inwoners van Diemen zie ik nog niet zo terug in de evenementen. Het is natuurlijk puur theoretisch, maar als burgemeester zou ik me ervoor inzetten om de mensen in een evenement bij elkaar te brengen. Hapjes uit verschillende culturen, muziek. Bij samen wonen en samen leven hoort immers ook samen feesten."

Een dansje tijdens de seniorenmiddag op het Diemer Festijn.