De herdenkingen voorbij
De grote herdenkingen van de Tweede Wereldoorlog zijn weer voorbij. Op Fort Diemerdam en in de Zeehoeve organiseerde Esther Shaya met de Projectgroep Open Joodse Huizen en Huizen van Verzet samen met de Historische Kring Diemen een bijeenkomst met ontroerende en waardevolle verhalen. De oorlog en de pijn zitten bij velen nog diep.
In Diemen werden tientallen joden gedwongen hun huizen te verlaten. Van velen zijn ook de Diemense joodse huizen verdwenen door een wrede actie van de Duitse bezetter. Zoals hun huizen aan de Diemerkade en de Hartveldseweg, in de Arent Krijtsstraat, de Johan van Soesdijkstraat en de Castelijnstraat. Hun huizen verdwenen, de straatnamen bleven. Van de Jan Bertsstraat bleef de even kant staan. Op nummer 14 woonde Saultje Rotenberg, die elke morgen met zijn moeder naar de christelijke school aan de Ouderkerkerlaan huppelde. Vijf jaar, donkere kijkers en zwart haar. Met zijn vader en moeder was Saultje in de lente van 1942 plotseling weg uit Diemen. Zijn vader moest naar Auschwitz. Saultje en zijn moeder moesten naar Sobibor. Dat we meer dan een keer per jaar aan ze mogen denken.