Gedichten en verhalen op 4 en 5 mei
DIEMEN - Een mooie Diemense traditie bij de herdenking op 4 mei: leerlingen van de hoogste klassen van de basisscholen schrijven gedichten, het thema van de herdenking is dit jaar 'De vrijheid omarmd'. Net als ieder jaar werden er weer mooie gedichten geschreven. Een jury, met daarin onder anderen kinderburgemeester van Diemen Mirthe Chung, koos van iedere school het mooiste gedicht en dat wordt door de schrijvers of schrijfsters zelf voorgelezen tijdens de herdenkingsbijeenkomst in het gemeentehuis op 4 mei. Op 5 mei bijzondere verhalen over de oorlog op Fort Diemerdam.
De herdenkingsbijeenkomst begint woensdagavond om 19.00 uur in de raadszaal van het gemeentehuis. Josje Kronenberg-Heijne van Comité Diemen 1940-1945 geeft een welkomstwoord. Naast de gedichten is er een toespraak van burgemeester Erik Boog en koor La Stanza zorgt voor de muzikale omlijsting. Aansluitend op het plein achter het gemeentehuis de kranslegging bij de gedenkmuur. De Diemer Harmonie speelt vanaf 19.45 uur tot de twee minuten stilte om 20.00 uur. Iedereen die dat wil, mag ook bloemen leggen.
Van oorlog komt verdriet
Van oorlog komt verdriet,
dat verdriet delen wij.
Sommigen hadden veel verdriet en angst,
En heel oudere mensen
hebben het nu nog steeds.
De Duitsers vonden dat de Joden alles
hadden gedaan, het koffertje lag al klaar.
Afgevoerd naar een kamp,
het was zó gedaan.
Veel mensen die nog leven en ook
die niet hebben overleefd.
De mensen die er nu wel zijn, zijn er nu bij.
De mensen die overleden zijn
herdenken wij op 4 mei.
Carmen Tolud, Stacey van Ossenbruggen en Iris Postma, gr. 8, De Kersenboom
De tijd
De tijd van al het spijt,
van al het verdriet
waarvan je het nu niet ziet, maar
sommige mensen wel voelen.
Het is niet makkelijk weg te spoelen.
De herinneringen zijn niet vergeten,
van al die kogelstoten in ons geweten.
Cleopatra Leeuwin, gr. 7b, De Ark
Niet meer….
Niet meer naar school
Niet meer naar de club
Niet meer met je vrienden en
vriendinnen kunnen spelen
Niet meer naar buiten
Niet meer naar feestjes
Niet meer op de fiets
Niet meer op vakantie
Steeds verstopt
Hoe zou jij dit vinden?
Ik ben verdrietig dat veel kinderen dit hebben meegemaakt,
en dat ze aan het einde hiervan er niet meer waren.
Anoushka van Oosbree, gr. 7a, Noorderbreedte
Vrijheid
Wij zijn blij, want wij zijn vrij.
Maar vroeger werd er gevochten en geschoten,
want toen waren de Duitsers de groten.
In Duitsland ging de economie heel slecht,
dat zelfs wapens in kinderhanden werden gelegd.
Volgens Hitler lag de schuld bij de Joden
en liet ze bijna allemaal doden.
Hitler wou wereldleider worden,
daarom liet hij heel veel mensen uitmoorden.
Maar lang, hoe lang waren die mensen bang?
Maar nu zijn wij blij, want wij zijn vrij.
Merlijn Troost, Kringloop, De Nieuwe Kring
Vrijheid
Recht op vrije meningsuiting, dat betekent
heel normaal, dat je niet de hele dag
hoeft op te letten op je taal.
Dat je hardop durft te praten in de tram of in de trein,
over wat je stom of slecht vindt
zonder bang te hoeven zijn.
Recht op vrije meningsuiting dat betekent heel gewoon,
dat er niet wordt meegeluisterd naar je eigen telefoon.
Dat je in de krant kunt schrijven,
de regering maakt me kwaad,
zonder dat je daar meteen voor in de gevangenis gaat.
Neal Viereck en Skip te Beest, gr. 8, Sint-Petrusschool
De vrijheid omarmd
Ik loop naar buiten en adem de vrijheid in,
en ik denk aan het leven van velen,
van wie ondergedoken hebben gezeten.
Zes miljoen gebroken harten,
geen misdaad begaan,
op transport gezet omdat het zo is gegaan.
Zij mogen nooit vergeten worden,
want ze hebben bestaan.
Dit zijn mijn familieleden die zijn vergast in een concentratiekamp:
Abraham Leeda, 30 sept 1942 Auschwitz
Jacob Leeda, 20 maart 1943 Sobibor
Mozes Leeda, 20 maart 1943 Sobibor
Bertha Leeda ………… enzovoort, enzovoort
Dit waren mijn familieleden van mijn moeders kant.
Er zijn er nog veel meer van mijn vaders kant,
maar dat wordt een te lange lijst.
Mijn oma heeft veel over de oorlog verteld.
Ik zal het later ook zeker aan mijn kinderen en kleinkinderen vertellen.
Want zij mogen nooit worden vergeten.
Dana Goossens, gr. 8a, De Octopus
Dodenherdenking
Zoveel verdriet,
het heeft zo lang moeten duren,
iedereen die het ziet,
ze wisten iedereen te vinden.
Zoveel macht,
het gaf de Duitsers steeds meer kracht.
We hebben deze mensen nooit herkend,
toch zijn ze best wel bekend.
Helden, vind ik een betere naam,
omdat zij voor vrede zijn gegaan.
Jaren onderdrukking,
in het midden van de twintigste eeuw.
Eén grote mislukking.
Dit mag niet meer gebeuren, voor altijd vrede,
de wereld hoort in kleuren.
Ik ben maar een jongen en meer niet,
een jongen net als andere met vreugde en verdriet.
Laten we nu onze helden gaan herdenken:
de mannen en vrouwen om wie we echt geven.
Sta stil en ga twee minuten aan ze denken.
Steven Kidanemariam, gr.8, De Venser
5 mei
Op Fort Diemerdam worden de verhalen verteld van de onderduikers die daar tijdens de Tweede Wereldoorlog in de fortwachterswoning verborgen werden, onder het oog van de Duitsers die op het fort gestationeerd waren. Deze verhalen zijn te beluisteren in restaurant Puur op Fort Diemerdam. Burgemeester Erik Boog opent het programma om 10.00 uur. John Cuijpers (HKD) interviewt de zoon van onderduiker Gideon, Barak Cahen, over de onderduiktijd van zijn vader. Onderduikster Rinah Barzilai-Pomeranz woont nu in Israël en vertelt vanaf 11.00 uur via Skype over haar onderduikperiode in de fortwachterswoning.
's Middags vanaf 13.00 uur worden korte en bijzondere verzetsverhalen uit Diemen verteld in de Zeehoeve, gelegen naast het fort. Wiard Krook van de HKD vertelt over de geallieerde bommenwerper die achter de boerderij neerstortte in 1943. Piet Saan vertelt over het verzetswerk van zijn ouders en de betekenis van het familiebedrijf Saan voor het verzet. Ronald van Gelder interviewt Leo Arends over het illegale werk waar zijn ouders bij betrokken waren.
