Tijdens de afscheidsdienst zondag verruilde dominee Nováková de rode stola van Diemen voor een witte van de krijgsmacht.
Tijdens de afscheidsdienst zondag verruilde dominee Nováková de rode stola van Diemen voor een witte van de krijgsmacht. Foto: Ray van Schaffelaar

'Na negen jaar is het tijd voor iets nieuws'

DIEMEN - Vanaf 1 oktober verruilt dominee Hanna Nováková kerk De Ontmoeting in Diemen voor de marinebasis in Den Helder. Zij vertrekt na negen jaar bij de Protestantse Gemeente Diemen voor een nieuwe betrekking als krijgsmachtpredikant bij de mijnendienst van de Koninklijke Marine. Haar werk, en ook haar werkplek, zullen enorm veranderen. Ze zal namelijk ook regelmatig meegaan op een mijnenveger. Haar thuisbasis blijft Diemen. "Ik heb me hier altijd thuis gevoeld."

door Ingrid van Vlijmen

Toch neemt u afscheid van uw werk in Diemen.
"Het was een mooie tijd, maar na negen jaar is het tijd voor iets nieuws. Ik verlaat een hechte en actieve protestantse gemeente. Net als overal gaat het kerkbezoek gestaag achteruit. Maar ik kijk naar de mensen die er wel zijn, naar wat er goed gaat. Zo is er bijvoorbeeld ook weer een leuke groep jonge ouders, met inmiddels 16 kleine kinderen en 2 op komst. Na een aantal jaren komt het gevoel: dit is een goed moment. Het gevoel dat de groep stabiel genoeg is om tijdelijk zonder predikant door te kunnen gaan. Ik heb geprobeerd mezelf zo veel mogelijk overbodig te maken, mensen te verbinden zodat ze met elkaar doorkunnen. Ik besef wel dat er voor de Protestantse gemeente spannende tijden aankomen i.v.m. de toekomst.
Ook voor mij persoonlijk is het een mooi moment voor de volgende fase van mijn leven: mijn kinderen studeren en zijn zelfstandig. Het is wel een gek idee, ik voel nu al het gemis, toch voelt het als een goede stap. Zover het werk in Den Helder het toelaat, blijf ik betrokken bij de gemeente in Diemen."

En waarom defensie?
"Ik heb defensie altijd interessant gevonden; via collega's kreeg ik inzicht in hun werk bij de krijgsmacht. Wat mij na aan het hart ligt, is dat de kern van het geloof, het vertrouwen in God en het leven, een plek mag hebben in een setting waar mensen geen kerkelijke taal spreken. Juist in een omgeving waar mensen heel heftige dingen meemaken, uit de vanzelfsprekendheid gerukt en geworpen in een warboel van vragen en benauwdheid. Dit zijn mensen die heftige dingen meemaken: voor het eerst op een missie, het verlies van een collega. Daar kun je als geestelijk verzorger veel steun geven."

Uw werk zal wel erg veranderen.
"Ik ga in Den Helder niet meer op zondag diensten leiden, dus het werkritme zal wel anders zijn. Daar is het vooral aanwezig zijn; hoe ik mijn werk precies ga invullen, moet nog blijken. Ik heb er 20 collega's, al zijn die niet allemaal tegelijk altijd aanwezig omdat ze ook meegaan op missies. Ik ben ook niet altijd in Den Helder. Ik vaar regelmatig mee: op korte missies tijdens de werkweek op de Noordzee, met jonge mariniers mee tijdens hun opleiding en oefeningen en eens in de 2-3 jaar ben ik lang van huis, dan ga ik mee op een grote missie van 4-6 maanden."

Hoe bereidt u zich daarop voor?
"Ik loop mee met een andere geestelijk verzorger en ga ook een weekje mee varen. In februari ga ik 10 weken een militaire specialistenopleiding volgen. Werken aan een goede conditie, de organisatie leren kennen, een basisschutteropleiding. Ik maak straks alles mee wat marinemensen meemaken. Een heel andere wereld, maar ik heb er heel veel zin in. Gelukkig ben ik avontuurlijk aangelegd."

'Gelukkig ben ik avontuurlijk aangelegd'