De connectie Barend Servet en Nescio
'Waar al die leuke plantjes groeiden, zijn nu stenen dood en grijs' zijn de niet zo bekende derde en vierde regels van Barends Servets onvergetelijke Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan? Vervang de plantjes door het Bos van Betlem en de rest door de snelweg. De geschiedenis van het vroegere paradijselijke oord aan de Muiderstraatweg bij het Merwedekanaal. Begin jaren 30 stempelde Herman Betlem zelf achter op de prentbriefkaarten dat het Venetië van het Noorden (telefoonnummer 22) te bereiken was met de Gooische Tram (elk half uur!), de Gooi-Expresse (een bus) en met het beroemde Bootje van Bergman dat aangemeerd lag in het Watertaxi-Station tegenover het Centraal Station in Amsterdam. Voeg daarbij de vele fietsers uit vooral Amsterdam en je komt in de zomermaanden al snel op honderden bezoekers per dag die kwamen vissen, zwemmen en jawel - Venetië - gondelvaren. Het is allang verleden tijd. In de jaren 50 verheugde een van de beste schrijvers van het Nederlands taalgebied, Nescio (pseudoniem van J.H.F. Grönloh), zich keer op keer op het uitzicht op het Bos van Betlem als hij hoog gezeten in de trein de plek passeerde.